Armorica

Vanochtend om 7:00 uur ging de wekker. Tijd om je klaar te maken voor het vertrek uit Las Vegas. Vandaag ging de reis naar de natuur in de nationale parken van Zuid Utah. Van de woestijn kwamen wij aan in Zion national park. Wat een mooie overgang. Ineens zie je weer hoge rotsen. In Zion zijn wij gestopt bij Zion lodge. Hier zijn wij eerst een stukje gaan lopen naar de stopplek: The Grotto. Daar hebben wij de pendelbus genomen naar het uiteinde tot waar de pendel gaan namelijk: Temple of Sinawava. Hier zijn wij eruit gegaan om een stukje richting de Virgin River te lopen.

Daar hebben wij genoten van de hoge rotsen. Deze rotsen zijn van zandsteen. In tegenstelling tot de rotsen van Yosimite. Die zijn van graniet. Met de bus naar de stop: Weeping Rock. Hier zijn wij een klein stukje gaan lopen. Op een gegeven moment zijn wij toch weer terug gegaan om de bus te pakken naar onze startplek: Zion Lodge.
Daarna in de eigen bus op weg naar de Bryce Canyon. Het was nog twijfelachtig of wij de Bryce in de regen zouden zien of niet. De weervoorspelling was voor vanochtend regen en onweer. De weg ernaar toe werden wij al een beetje in de stemming gebracht hoe de Bryce er een beetje uit zou zien. Onderweg zagen wij het bekende zout/pepervaatje. De eerste uitkijkpunt van de Bryce was al wauw. Tammo en ik hebben de Bryce nu echt gezien zonder regen en veel meer dan dat. Ja het is gelukt! Toen wij er waren was het en droog en de zon begon te schijnen. Wat een GEWELDIG MOOI UITZICHT. Waar je ook keek je kon er geen genoeg van krijgen. Bij de volgende stop (Inspiratiepoint) kon je lopen langs de canyon naar het volgende stoppunt (Sunsetpoint). Het weer was ons goed gezind omdat wij de voettocht droog hebben kunnen doen met af en toe een zonnetje. Als je dan die kleuren ziet wat een plaatje. Hier kun je wel dagen naar blijven kijken. Het verveelt nooit.

Na de wandeltocht zijn wij naar ons hotel in de Bryce gegaan. Wij hebben onze koffers en tassen binnen neergezet en zijn met de gehele groep uit eten gegaan. 2 tafels van 6. De Belgen bij elkaar en de Nederlanders. Moe maar zeer voldaan gaan wij slapen om morgen weer vroeg op te staan.

Vandaag geen wake up call maar lekker even uitslapen. Wij hebben een vrije dag. Nadat wij allemaal lekker rustig wakker zijn geworden hebben wij eerst even wat gegeten om daarna te vertrekken met een shuttlebus richting hotel the Linq. De Linq is het eindpunt van het tochtje naar het centrum van Las Vegas. Las Vegas heeft 1 hele lange weg die de strip heet. Hier zitten de vele hotels en winkeltjes aan. Las Vegas is een grote plaats in het midden van de woestijn. Is ook wel bekend van de vele neonverlichting en zijn vele casino’s. In totaal kun je hier z’n 360.000 speelkasten vinden. Alle hotels hebben beneden een casino en hebben een thema. Vandaag zijn wij begonnen in het Venetian hotel.

Dit hotel heeft Venetië als thema. Samen met het hotel La Palazzo vormen zij samen het grootste hotel van de wereld met de meeste kamers. 7017 kamers. In het hotel The Venetian kun je bv: de gondels op de 2de verdieping zien varen. Ook lijkt het net of je buiten bent. Het plafond is zo geschilderd dat je lucht ziet. Het oogt of je in het schemer loopt. Het San Marcoplein is aanwezig en een replica van de Rialtobrug.

Tijdens het lopen kwamen wij Carlo’s bakery tegen. Hij is bekend van de tv serie: Carlo’s bakery. Hij bakt de meest mooie, grote taarten. Leuk om dat zo even te zien. Hij was er zelf helaas niet!

Overigens hebben wij gisteren de van tv bekende Pawn Stars gezien.

Daarna zijn wij naar Cesars Palace gegaan. Hier treden afwisselend Celine Dion, Rod Stewart, Elton John en Shania Twain op. Het is erg groot en luxe.

Tijdens onze voettocht kwamen wij ook bij de bekende coultiers zoals: Gucci, Louis Vutton, Dior, Valentino. Om er maar een paar te noemen. Zijn daarnaar naar het hotel New York New York gegaan. Dit hotel heeft de skyline van New York incl. het vrijheidsbeeld. Hier loopt ook een achtbaan voorlangs het hotel.
Daarna naar het hotel in Egypte stijl. Hier zag je de sfinx, obelisk en de piramide. In de piramide is het hotel gebouwd. De kamers liggen schuin boven elkaar.

Onderweg kwamen wij een M &M store tegen. Je weet wel van de lekkere snoepjes M&M’s. Hier moesten wij natuurlijk even naar binnen. Deze winkel bestaat uit 4 verdiepingen met allemaal produkten gericht op de M&M’s. Je kunt het zo gek niet bedenken of het lag er wel. Natuurlijk konden de snoepjes zelf niet ontbreken. Een hele wand met allemaal verschillende grote van snoepjes en kleurtjes. Erg leuk en bijzonder om te zien.

Nadat wij veel hebben gelopen waren wij toe aan een milkshake. Deze zijn erg lekker hier! Op zoek dus naar een McDonalds en daar lekker genoten van een grote shake. Onze benen konden zo ook even rusten. Toen weer verder gegaan langs de vele winkeltjes en hotels richting de Linq. De bus heeft ons netjes afgezet bij ons hotel. Moe maar voldaan zitten wij nog na te genieten van het vele wat Las Vegas te bieden heeft.

Na een goede nacht zijn wij om 7:30 uur met de bus vertrokken uit Bakersfield. De rit ging richting Death Valley. Het duurde best lang voordat wij in Death Valley aankwamen. Wij zijn met de bus door Death Valley gereden. Op verschillende uitkijkpunten zijn wij gestopt om er even uit te gaan en om evt foto’s te maken. Zo ook op Zabriskie point. Wat ontzettend mooi om dit te zien. Er zijn diverse kleurschakeringen in het gebied. Waar je ook kijkt het blijft een belevenis.

Death Valley ligt in de Mojave woestijn. Hier zijn ook zandduinen te vinden en veelal rotsen.

Ook liggen er 2 grote RONDE rotsen, terwijl alle rotsen hoekerig zijn. Zij weten niet waar door dit komt. Death Valley is 1 van de meest dorre plekken op aarde en het meest warme en droge Nationaal park in de VS. De temperatuur kan oplopen naar ongeveer 56 graden in de zomer. Voor ieders veiligheid mag je er vanaf 38 graden niet meer in.
De gemiddelde regenval is ongeveer 5 cm per jaar. Ondanks dit weinige regenwater is het toch genoeg om de meer dan 900 plant en diersoorten in leven te houden. Onderweg zagen wij ook de Joshua tree (Joshua boom).

Deze bomen staan niet dicht bij elkaar. Er zit altijd een afstand tussen. Dit komt omdat de valley erg droog en warm is. De bomen moeten zichzelf voorzien van water. Doordat ze uit elkaar staan kan elke boom zo toch het nodige vocht opnemen. Als de bomen op een gegeven moment af zullen sterven, zullen de bolletjes van de plant door de wind er af waaien en weg rollen: tumbleweed. Dat zie je vaak terug in de western films. Dit beeld kent iedereen vast wel.
Nadat wij Death Valley hebben verlaten ging de reis verder naar Las Vegas. Het is een vreemde gewaarwording om te zien dat ineens een grote stad opduikt in the middle of nowhere. Tijdens de rit naar ons hotel keek je al de ogen uit. Het hotel ziet er aan de buitenkant erg mooi uit. In alle hotels zit er op de begaande grond jawel:een Casino. Zo ook bij ons.
Na even een paar uurtjes in het hotel te zijn geweest zijn wij met de groep op een avondtour door Las Vegas gegaan. Wij zijn begonnen bij het Welcome to fabulous Las Vegas bord.

Het overbekende bord. Nadien langs verschillende hotels met zijn bijzonderheden gereden om zo uit te komen bij de vele wedding chapels. Uiteindelijk zijn wij een casino ingegaan waar de reisleider ons heeft laten zijn hoe je kunt spelen. Tijdens de uitleg en het laten zien kwam er een security officer naar hem toe met de mededeling dat er een minderjarige in ons midden was. Namelijk Kim. Je mag bij een speelkast staan vanaf 21 jaar. Daarna zijn wij naar Fremont street gelopen. Daar is er altijd op het hele uur een show van duizenden ledjes op het plafond. Deze show duurt ongeveer 7 minuten. En elk uur is er een andere voorstelling.

Daar hebben wij even rond gelopen om bv muziek te luisteren, acts te zien en de vele kraampjes en winkels te bewonderen. Wat ook erg gaaf was om te zien was dat je zittend of liggend op je buik hangend aan kabels hard naar de andere kant ging.
Daarna zijn wij met een ander stel van de groep afgezet bij de Sratosphere tower. Dit is de grootste tower van Las Vegas. Hier zijn wij naar boven gegaan voor een schitterend uitzicht van Las Vegas by night. Wat gaaf om te zien.

De beveiliging was erg streng. Zo moest je door een poortje en Tammo moest zijn statieven tijdelijk inleveren. Deze kon hij nadien weer ophalen. Met een taxi weer terug naar het hotel.
Morgen een vrije dag.

Wij werden vanochtend om 6:30 uur gewekt door de wake up call. Om 8:00 uur stonden wij weer klaar voor vertrek. De reis ging van het plaatsje Merced naar Yosemite National park. Hier hebben wij de beroemde El Captain gezien. Dit is een immens hoge, steile rots.

Ook de Bridalveil Falls (bruidssluier) was in “werking”.



De naam bruidssluier is ontstaan omdat de waterval met wind een soort van sluier krijgt (nevel). In de herfst en winterseizoen zijn er geen watervallen omdat dan het water weg is. De watervallen ontstaan doordat de sneeuw smelt en het water zo een weg zoekt. In het gebied kun je ook de Yosemite Falls watervallen bewonderen. Ook hebben wij de Half Dome gezien. Dit is een hoge, half ronde rots.



Wij zijn een stuk gaan lopen door het mooie gebied en hebben de watervallen van erg kortbij gezien. Zo kort bij dat je de sputters voelde. Het is een erg mooi gebied met zoveel natuur schoon.

Tijdens deze reis kwamen wij op een weg dat versperd was met rotsblokken van de berg. Een gedeelte van de weg kon je dus niet meer over rijden. Hiervoor hebben ze noodbruggen neer gelegd. Je ging dan even over een watertje om tientallen meters verder je weg weer te vervolgen op de echte weg. Al met al een mooie dag maar wel veel rijden.

Zoals het er nu uit ziet gaan wij morgen via Death Valley richting Las Vegas. Death Valley mag je niet in als de temperatuur 38 graden of hoger is. Het ziet er voor morgen goed uit. En ja ja Las Vegas here we come.

Het kan wat langer duren voordat de foto’s er bij geplaatst worden. Wij zijn afhankelijk van de wifi-verbindingen en of wij er de tijd voor hebben om ze te plaatsen. Zo zijn de afgelopen dagen behoorlijk lang geweest.

Vanochtend vroeg uit de veren. Wij werden om 7:10 uur verwacht met koffers en al in de lobby van ons hotel. Vanuit San Francisco zijn wij richting Monterey gereden. Dit plaatsje is bekend om zijn vele verschillende soorten zeedieren. Hier hebben wij een cruise gedaan om walvissen te spotten. Wij stonden voorop de boot. Even hadden wij de film Titanic in gedachten. Ondanks dat het water rustig was was het best koud op de boot. Dat mocht echter de pret niet drukken want toen wij de baai in gingen varen zagen wij al snel zeeotters, zeeleeuwen, bruinvissen en een stukje verderop zagen wij de wat grotere dolfijnen met platte snuit. De Risso dolfijn.

Zij kwamen op een gegeven moment kort bij de zijkant van onze boot. Zo gaaf om ze van dichtbij te zien. De boot ging wat verder het water op en in de verte zagen wij wat boven het water spuiten. En jawel een echte walvis. Deze walvis was 15 a 20 meter lang. Zij zwommen met z’n tweeën of met meerdere. In de verte zagen wij ook een walvis uit het water springen. Dit beeld hebben wij helaas niet op de foto maar wel in onze herinnering. Wat super gaaf om deze verschillende dieren in het wild te mogen zien.

Eenmaal terug aan wal zijn wij verder met de bus richting Cannery Row gereden. Dit stadje en de pier staan bekend om de oude gebouwen waar vroeger sardines en andere vissen ingeblikt werden. Hier hebben wij wat gegeten en hebben daar de verschillende winkeltjes bezocht.

Daarna vervolgde de reis via de 17-Mile Drive via Pebble Beach; een stadje dat ook bekend staat om zijn vele golfbanen. Hier had je prachtige uitzichten op het water. Hier staan woningen in de prijsklasse waar je u tegen zegt namelijk bedragen van miljoenen dollars. Deze woningen hadden dan wel een schitterend uitzicht. Op deze weg hebben wij ook de beroemde Bird Rock gezien.


Dat is een grote rots omgeven door het water waar allemaal vogels op komen en de Lone Cypress boom; 1 boom op een rots.

Via deze weg zijn wij richting het plaatsje Carmel gereden. Dit plaatsje is ook wel bekend als een van de mooiste stadjes van Californië en wordt gezien als een kunstenaarsplaatje. Clint Eastwood was een tijd geleden van dit plaatsje burgemeester. Daarna zijn wij naar het plaatsje Merced gegaan. Hier zullen wij gaan overnachten. Nu ik dit stukje schrijf heb ik nog steeds het gevoel dat ik op de boot zit. kim heeft dit ook. Wij zeiden al gekscherend: van voor naar achter van links naar rechts enz. Zo kunnen wij nog nagenieten van de mooie en bijzondere ervaring van vandaag.

We moesten ons op tijd verzamelen in de lobby ( 8 uur ). Daar zagen we de personen die bij ons de komende 2 weken in de groep zitten. Het is een groep van 12 personen geworden, veel al wat oudere mensen, uit België en Nederland. Wij zullen deze tour met een kleine zwarte bus rijden. Kim zou zeggen: Wat een “coole bus!”. Nadat wij eerst wat info hebben gehad zijn wij met zn allen in een bus een stads tour door San Francisco gaan doen. Zo hebben wij de Twin peaks gezien. Dit is het hoogste punt van San Francisco. We hadden geluk want het was niet mistig. Het schijnt namelijk dat je niet altijd een goed uitzicht hebt vanwege de mist.

Daarna zijn we doorgegaan richting de Golden Gate bridge. Bij de Golden Gate bridge zijn wij gestopt zodat als je dat wilde de brug over kon lopen naar de overkant. Dat is zo 2,5 km. Natuurlijk hebben wij dat gedaan. Wat mooi en bijzonder om te zien en alles van zo kort bij. Er was gelukkig niet zo’n koude en harde wind als gisteren. Dat maakte het een stuk aangenamer.



Na de Golden Gate bridge zijn we naar Fisherman’s Warf gegaan. Hier kon je uit de bus om je eigen ding te gaan doen. We hebben eerst even wat gegeten, maar dat was veel te veel om daarna Fisherman’s Warf over te gaan lopen. Hier kan je voornamelijk winkels vinden met souvenirs en kleding. Hier was het al behoorlijk druk.

Tijdens het lopen kwamen we uit bij Pier 39. Op zich zou je zeggen ‘dat is niet zo bijzonder’, maar als je weet dat er op de folders allemaal zeeleeuwen liggen, dan wordt dat wel bijzonder. Nadat wij daar klaar waren zijn wij naar het begin punt van de Cablecars gelopen. Cablecars is een soort van houten treintje die op een bepaalde route rijden. Dat is nu een toeristische trekpleister, maar is in de vroegere tijd uit noodzaak geboren. San Francisco is namelijk erg heuvelachtig. Doordat het verkeer moeite had met op de heuvels, zijn ze ontstaan. Tammo en ik hebben er 20 jaar op moeten wachten om er uiteindelijk in te zitten. Jawel het is eindelijk gelukt! . Toen Tammo en ik hier 20 jaar geleden terug waren zaten de Cable Cars behoorlijk vol en was het erg lang wachten tot je aan de beurt komt. Dit hebben wij toen niet gedaan.

De treintjes kunnen maar 1 kant op rijden. Aan het begin en aan het einde van het spoor worden ze op een cirkel geplaatst en met de hand gedraaid in de juiste richting.

Eigenlijk hebben wij in deze dagen dingen gedaan die we ook wilden doen, en tot nu toe is alles gelukt. Het is wel goed geweest om die extra dag te hebben. Zo hebben wij veel kunnen doen en zien op een rustige manier.

Chinatown is een grote wijk in San Francisco. Hier werken/wonen vooral Aziaten. Die zijn hier jaren geleden naar toe gekomen en niet meer weggegaan. Het lijkt alsof je door China loopt.

Vanavond zijn wij uit eten geweest met het grootse gedeelte van de groep. Wij hebben gegeten in Chinatown in een restaurant waar ze echt Chinees eten serveren. Nadien zijn wij met de bus via de Bay Bridge richting Treasure Island gegaan. Hier heb je een mooi uitzicht van de skyline van San Francisco. Het werd al wat donker en je kon de lichtjes zien branden van de skyline. Wij hebben het in een beetje bij schemer gezien. Toen wij terug gingen naar het hotel was het al wat donker aan het worden en kon je het beter zien. Wat een wauw zicht.

Good morning Holland,

Na een lange nacht weer vroeg uit de veren. Wij hebben onze koffers weer ingepakt omdat wij voor de volgende 2 nachten naar een andere kamer moeten, wel in hetzelfde hotel hoor! Vandaag naar het gevangeniseiland Alcatraz geweest. Dit eiland stond veel centraal in diverse films zoals: Escape from Alcatraz en The Rock. Wij hadden de eerste boot er naar toe. Deze boottocht duurde ongeveer 12 minuten en je hebt vanaf het water een mooi uitzicht over San Francisco en de Golden Gate bridge. Op het eiland werden wij welkom geheten door gidsen en ook door een ex gevangene Wiliam Baker. Hij heeft op Alcatraz gevangen gezeten omdat hij uit andere gevangenissen ontsnapt was. Hij zat in de bookstore om zijn eigen boek te signeren als je die had gekocht. Wij zijn begonnen met een audiotour in het cellenblok. Wat ontzettend indrukwekkend om te zien hoe de mannen daar geleefd . Cellen van ongeveer 3 bij 1,5 meter en daar zat alleen een toilet, enkel een plankje voor tafel en stoeltje in en een bed. Verder mochten ze niets van persoonlijke spullen in de cel hebben.




Ook cellen waar het pikkedonker was. Een gevangene vertelde dat hij een knoopje liet vallen om die vervolgens weer te gaan zoeken in het donker. Had hij die weer gevonden ging hij het weer opnieuw doen om zo de tijd te doden. De blanken en donkere mannen zaten gescheiden van elkaar. De bewakers en hun gezinnen woonden allemaal op het eiland. Ook groeiden kinderen hier op tussen de mannen met een strafblad. In 1962 zijn de broers Anglins en Morris ontsnapt uit de gevangenis. Door het ventilatie rooster groter te maken om zo via de ventilatieschachten te ontsnappen. Zij hebben nephoofden gemaakt zodat de bewakers niet door hadden dat ze weg waren. Deze 3 mannen zijn echter nooit gevonden en ze weten dus ook niet of ze zijn omgekomen of leven. Ze gaan er echter vanuit dat ze het niet overleeft hebben omdat ze door het koude water met een sterke stroming naar land moesten. Dit schijnt bijna onmogelijk te zijn. Als ze het wel zou hebben overleeft dan verwachten ze dat ze naar een Spaanstalig land zouden zijn gegaan omdat ze Spaanse taal leerden.

Hierna zijn wij via 400 traptreden naar de uitkijktoren Coit toren gegaan. Wat een mooie route met de treden. Wij hebben helaas geen mini papegaaien gezien. Deze zouden er wel moeten zitten maar het was een plaatje om deze treden te lopen. Het leek af en toe een beetje op Melrose place (tv serie). Eenmaal boven bij de uitkijktoren had je een schitterend uitzicht over San Francisco. Natuurlijk zijn wij er ook helemaal bovenop geweest.

Toen zijn wij met de hop on / hop off bus de route door SF gereden. Met deze bus kun je uitstappen of instappen op vaste plekken.


Wij zij de Golden Gate bridge over gegaan. Het was mooi weer dus wij zatten bovenin in een open bus. Het begon steeds harder te waaien en het was koud in de bus. Nadien toch maar beneden gaan zitten. Wij zij uitstapt vlakbij het stijlste straatje van SF, crooked street genoemd. De tocht er naar toe was al echt erg stijl en toen kwam het straatje. Wat gaaf! Wij hebben er gelopen op het stijlste straatje van de wereld. Auto’s rijden erdoor heen. Dit straatje komt zo af en toe ook in films voor bv: James Bond. Daarna naar het hotel om onze intrek in een andere kamer te nemen.


Morgen begint onze georganiseerde reis echt. Wij worden vroeg verwacht in de lobby.

Een aantal weken voordat de dag van vertrek aanbrak moesten wij al een toestemmingsformulier invullen om Amerika in te kunnen komen.
Toen kwam uiteindelijk de dag van vertrek. Vanochtend al vroeg uit de veren. Om 4:10 uur ging de wekker. Dat betekend opstaan, aankleden en spullen pakken. Alles nakijken of wij alles hebben zoals: paspoorten, reispapieren, al enkele tickets en een van de belangrijkste de toestemming om Amerika in te kunnen komen. Alles check. Om daarna onderweg te gaan naar een parkeerplaats in Aalsmeer. Om 6:15 uur waren wij bij de parkeerplaats. Toen wij de koffers uit de auto hadden zagen wij ineens een kip bij ons staan. Wat een ontvangst zeg! Wel leuk zo op de vroege morgen. Van daaruit gingen wij met een bus richting Schiphol. Onze koffers al snel ingeleverd en onze handbagage en onszelf werden gescand. Toen was het wachten om naar de gate te gaan. Het wachten ging best snel vooral omdat wij een grote klok zeggen die verzet werd door een man die in de klok stond. Elke minuut haalde hij een wijzer weg om hem vervolgens weer een stukje op te schuiven. Het was een erg mooie methode om zo gaan klok te kijken.

Toen wij bij de gate kwamen zagen wij ons vliegtuig al in gereedheid gebracht worden. Eenmaal in het vliegtuig, Boeing 747-400, zijn wij op zoek gegaan naar onze plekken. Wij hadden plek bij het raampje. Deze plekken waren voor ongeveer 10 uur onze plekken. In deze tijd werden wij goed voorzien van een natje en een droogje. Iedereen had al een dekentje en een kussen gekregen. Om deze uren door te komen kon je bv.:tv kijken, muziek luisteren, lezen en af en toe lekker even je ogen dicht doen. Omdat wij al vroeg uit de veren waren was dat laatste dan ook echt even fijn. Echt slapen doe je niet echt. Je zit namelijk redelijk rechtop maar dat mag de pret niet drukken. Wij zijn ongeveer een ruim half uur eerder geland dan gepland. Het was een rustige vlucht.



Het is even wennen aan het tijdverschil. Het is 9 uur eerder dan in Nederland. Toen wij aankwamen was het voor ons ochtend terwijl het in Nederland al avond was. Eenmaal uit het vliegtuig hebben wij ruim anderhalf moeten wachten om door de douane te komen. Het duurde allemaal zo lang omdat ze je vingerafdrukken van beide handen willen hebben en er werd een irisscan gemaakt. In die tussentijd stonden onze koffers al klaar. Met een busje zijn wij naar ons hotel gebracht. Daar hebben wij ons even opgefrist om meteen te voet een rondje te lopen in de buurt van ons hotel.

Zo zijn wij via St. Mary’s Cathedral en Jefferson park richting Alamo Square gelopen. Hier staan 6 huizen, beter bekend van de tv serie: Fullhouse. Deze huisjes worden ook wel Painted lady’s genoemd. Dit zijn huizen die gebouwd zijn in de Victoriaanse tijd. De wijk waar deze huizen staan heeft de aardbeving van 1906 overleeft en daardoor zijn deze woningen mogelijk de oudste woningen van San Francisco. Tegenover deze huizen ligt een park op een heuvel, zo heb je een mooi uitzicht over de huizen en een schitterend uitzicht over San Francisco.

Toen doorgelopen naar een operagebouw en het gemeente huis. Het gemeente huis heeft een koepel die bekleed is met echt goud en een prachtige tuin.

Daarna weer verder gelopen naar ons hotel om daar lekker neer te ploffen in een loungestoel. Moe maar al met al een voldaan gevoel lagen wij om 20:00 uur Amerikaanse tijd in bed. Wij voelden onze benen al behoorlijk. San Francisco is een stad met allemaal heuvels. Onze beenspieren worden dus goed getraind. Wij hebben het graag allemaal voor over hoor! Hier doen wij het tenslotte allemaal voor.
Morgenochtend staan Alcatraz op het programma en een hop on hop off bus.