Vanochtend gingen de wekkers om 9:00 uur. Wij konden dus wat langer in bed blijven liggen. Toen wij klaar waren hebben wij eerst gegeten in het restaurant van ons hotel. Daarna onze koffers reisklaar gemaakt en zijn toen naar de lobby gegaan om 4 personen van onze groep uit te zwaaien. Daarna naar onze kamer om de koffers en handbagage te halen. Samen met een andere persoon uit onze groep zijn wij met een pendelbusje naar het vliegveld gebracht. Hier hebben wij onze koffers ingecheckt en zijn zelf door de douane gegaan. Mijn rugtas werd er even uitgepikt. Ik had er natte washanddoejes inzitten. Dit pikte ze eruit, even bekijken en wij konden verder. Gelukkig. Al met al toen rond de 5 uur op het vliegveld gezeten. Wij zijn op zoek gegaan naar de andere personen uit onze groep. Die vonden wij snel. Daar hebben wij gezellig nog even mee gekletst. Zo ging de tijd ook sneller. Wij hebben ze opnieuw uitgezwaaid en zijn toen naar onze gate gelopen.
Na wachten konden wij eindelijk aan boord. Wij zaten achter de vleugel met z’n 3tjes naast elkaar. Kim had een mooi uitzicht. Ook boven Las Vegas. Even boven Montana hebben wij wat turbulentie gehad omdat het daar slechter weer was maar toen het toestel verder ging werd het beter. Tijdens dit moment kregen wij het avondeten met drinken. Het eten ging wel maar het was erg lastig om te drinken. Je wilde dan een slokje en dat ging niet omdat je helemaal schudde met je beker. Hier hebben wij eigenlijk wel om gelachen. Uiteindelijk hebben wij een rustige vlucht gehad met een klein momentje boven Montana. Na ongeveer 9000 km in ongeveer 10 uur gevlogen te hebben landen wij veilig en wel in ons eigen kikkerlandje. De koffers opgehaald en toen op weg naar onze auto. Klein uurtje later waren wij thuis. In totaal hebben wij 4889 km in 13 dagen dwars door het westen van Amerika gereden. Dit met een groep van 12 personen, reisleider en chauffeur. De reis ging van San Francisco tot het zien van walvissen en van de bekende stranden tot aan de Canyons. Wat een reis. Het ene hoogtepunt had je net gehad en dan volgde het andere hoogtepunt zich al op. Dit was een reis om nooit maar dan ook nooit te vergeten. Wat een highlights. Ik kan hier niet uitleggen hoe wij het hebben ervaren. Jullie lezen en zien foto’s maar het is toch anders als je het zelf hebt meegemaakt. Het gevoel wat je erbij krijgt, de geuren enz. in 1 woord kan ik deze reis niet samenvatten. Wij gaan het in meerdere woorden doen: Leuk Mooi Geweldig Wauw factor Ontroerend Amazing Groot Super ervaring Geen woorden voor Aanrader Bijzonder Zo kan ik nog wel even doorgaan. Onze reisleider en chauffeur en de medepassagiers bedankt voor deze geweldige, mooie reis. Mede door jullie was het een reis om nooit meer te vergeten! NB.: Morgen worden naar verwachting foto’s in de blog opgenomen, dus een reden om het nog eens te lezen.
Vanochtend hadden wij geen wake up call. Dit zou wel moeten maar gelukkig hadden wij zelf de wekkers gezet om 6:30 uur. Om 8:00 uur gingen wij op weg voor een stadstour door LA. Waar wij o.a. op de Rodeo drive hebben gelopen.
Dit is de duurste winkelstraat van LA. Daarna nog een stukje door LA gelopen. Toen zijn wij gestopt bij Madame Tussauds. Hier zijn wij niet binnen geweest maar zijn eraf gezet en gezamenlijk met de groep richting een mooi uitkijkpunt gelopen om de letters HOLLYWOOD te kunnen zien. Natuurlijk hebben wij ook op The Walk of Fame gelopen. Hier liggen allemaal sterren met namen van verschillende bekende mensen en uit verschillende categorieën zoals: muziek, film, theater en andere. Zo hebben wij Minnie en Mickey Mouse gezien, Bette Mitler, Michael Jackson en vele anderen. Ook hebben wij Kim gezien! Jaaahhh.
Toen door naar downtown LA. Hier hebben wij wat gegeten in een mexicaans restaurant. Je kon hier allemaal spulletjes kopen in mexicaanse style. Hier hebben wij ook onze groepsfoto gemaakt van de reisgroep. Met 2 personen minder zijn wij naar de stranden gegaan. Wij begonnen bij Malibu. Hier wonen veel bekende acteurs, zangers en zangeressen. Wij zijn nog even op het strand geweest.
Toen door naar Santa Monica. Hier ligt een mooie lange pier waar een kleine pretpark op staat. Wij zijn hier over heen gelopen en een stukje door de stad. Voordat wij naar de pier gingen moesten wij natuurlijk eerst naar de Applestore. Kim vond het helemaal geweldig.
Als afsluiting van de vakantie hebben wij een overheerlijke milkshake gedronken van de McDonald’s. Toen wij bij de bus kwamen heeft Agustin (onze buschauffeur) Kim na getekend. Wat deed hij dit goed zeg! Kim lijkt er erg goed op. Kim heeft deze tekening ook mee gekregen. Toen op weg naar Venice Beach. Dit is een heel ander strand. Hier zie je ook veel jongeren. Wij zijn naar de skatebaan gelopen en hebben daar gekeken naar de jongeren die daar skaten.
Dit strand heeft ook rotsen aan het strand en er staan palmbomen. Echt mooi om het verschil te zien tussen de stranden. Na de mooie strandentour zijn wij weer naar ons hotel gegaan om daar afscheid te nemen van Derk (reisleider) en Agustin (chauffeur). Kim is nog even met ze op de foto geweest. Vanavond nog even met de groep bij elkaar om wat te drinken want morgen gaat iedereen op een andere tijd terug naar België en Nederland.
Nadat vanochtend de wake up call pas om 8 uur was en we dus lekker konden uitslapen, hebben we heerlijk ontbeten in het hotel. Vandaag was een reisdag met maar 2 stops; de 1e keer hebben we met een aantal reisgenoten een milkshake gehaald bij McDonalds en de tweede stop was bij een casino waar we…..wel 1 dollar hebben vergokt. En ook Kim heeft een paar keer op de knoppen gedrukt: ooh Kim dat mag niet….. Daarna via de carpoolstrook Los Angeles ingereden. Wat een drukte. Maar het schoot wel lekker op. Niet lang daarna aangekomen bij ons hotel met uitzicht op de McDonalds en de landende vliegtuigen op Los Angeles airport.
Vanochtend zijn Tammo en ik ontbijt voor ons gaan halen. Tijdens het terug lopen kwamen wij de personen uit onze groep tegen. Zij stonden al klaar om te vertrekken voor een helikoptervlucht boven de Grand Canyon. Wij hebben ze eerst nog even uitgezwaaid. Toen eerst wat eten op onze kamer om vervolgens met de koffers en al richting de bus te gaan. De bus reed eerst naar het vliegveld in Grand Canyon. Dit was kort bij ons hotel. Daar heeft onze groep de andere 2 personen binnen gehaald van de helikopter vlucht. Tammo, Kim en ik mochten iets verder lopen, nadat wij het gevraagd hadden, tot vlakbij de helikopters. Zo hebben wij het landen goed kunnen zien van onze mede reizigers.
Toen iedereen weer bij elkaar waren ging de reis via Flagstaff, waar wij een Flintstone camping zagen, door naar Oak Creek Canyon. Dit is een Canyon waar je allemaal dennenbomen zag en rode rotsen. Als je zoals wij de grote Canyons al hebt gezien dan valt deze toch wel wat tegen. Het neemt niet weg dat dit ook een mooi stukje natuur is. Wij hebben onze lunch gehad in het plaatsje Sedona. Het is een leuk plaatsje en typisch Arizona plaatje met restaurants en diverse soorten winkels. Het is wel op de toeristen gericht. Wij vervolgen onze reis richting Montezuma Castle National Monument. Dit zijn grot woningen die goed bewaard zijn gebleven. Deze werden gebruikt door de lokale Sinagua bevolking (een precolumbiaanse cultuur). Dit is een stuk kleiner dan Mesa Verde National Park. (Hier zijn wij niet naar toe gegaan omdat ze daar bezig zijn met renovatie werkzaamheden). Dit park bestaat uit meer dan 4000 ruines. Dit te vergelijken met Montezuma Castle is dit maar een kleintje. Je krijgt wel een beeld van hoe ze zo ongeveer geleefd moeten hebben.
Tijdens de reis naar ons hotel kwamen wij langs de Saguaro Cactus. Dit zijn smalle en hoge cactussen die je ook vaak in films tegen komt en komen veel voor in de Zonora woestijn. Deze cactus kunnen wel 20 meter hoog worden en ongeveer 100 jaar.
Ons hotel voor vannacht staat in Scottsdale. Wij kwamen rond 16:00 uur en wat een hotel zeg. Wauw! Toen wij op onze kamer kwamen zagen wij dat we maar 1 bed hebben en om met 3 personen in 1 bed te liggen is toch wat krap. Er is snel een andere kamer voor ons geregeld en jawel met uitzicht op het zwembad en golfbaan. Ja ja jullie lezen het goed hoor! Onze kamer is een suite. Een klein keukenblokje met koelkast en magnetron, een buro met stoelen een woonkamertje en een aparte slaapkamer en een badkamer. Deze badkamer heeft de wasbak en spiegel in een ander ruimte zitten dan het toilet en bad. Zo luxe hebben wij het nog niet gehad. Al met al heerlijk genieten van de korte luxe om ons heen.
Vanavond met de groep buiten gezeten bij de happyhour. Het was erg gezellig. Morgen wat langer in bed om onze reis te vervolgen naar Los Angeles.
Het was vanochtend vroeg op staan voor de Antelope Canyon. Namelijk om 5:30 uur. Dit werd even een uur eerder. Onze eigen wekker ging af omdat de telefoontijd niet mee was gegaan met het tijdsverschil. Ondanks dat hebben wij eerst gegeten om vervolgens richting de Antelope Canyon te gaan en jawel wij waren op tijd. Om ongeveer 7:00 uur gingen wij, en een gedeelte van onze groep, de Canyon in. Je hebt 2 Canyons vlakbij elkaar liggen. De upper en de lower canyon. De upper canyon is ontdekt door een meisje van 12 jaar en ligt in de grond. De lower ligt ook in de grond en daar zijn wij in geweest. Je daalt met steile trappen af naar beneden. Hier kwam je in smalle, kleine ruimtes met prachtige vormen van rotsen. Man o man wat is dit prachtig om te zien en om mee te mogen maken! Antelope Canyon is in de jaren negentig bekend geworden omdat National Geographic foto’s gemaakt hadden en dit in hun blad geplaatst hebben. Dit is de meest gefotografeerde ‘gleufkloof’. Gleufkloven zijn majestueuze en smalle doorgangen. Er is net genoeg ruimte om met een kleine groep te lopen over de zandvloer en de schachten met zonlicht. Het zonlicht maakt de wanden magisch. Ze geven een verschillend patroon en schaduwen in vele kleurschakeringen. De canyons zijn gevormd uit het Navajo zandsteen over een periode van ontelbare millennia. Je hebt een lower en upper Cayon. Het verschil zit hem met name in de wandelrichting. Bij de upper loop je heen en terug en bij de lower loop je 1 richting op. War een schitterende ervaring. Wauw!
Daarna is de andere gedeelte van de groep opgehaald om vervolgens onze reis te vervolgen richting Lake Powell. Dit lag dicht bij ons hotel. Lake Powell is een meer dat is ontstaan achter een grote stuwdam. Wij hebben over de brug naar de andere kant gelopen om zo een goed beeld van de stuwdam te krijgen.
Daarna richting de Grand Canyon. De Grand Canyon is 1 van de 7 wereld wonderen. Het is een steile kloof die gevormd is door de Colorado rivier in een tijdsbestek van meer dan tien miljoen jaar. De Grand Canyon ligt tussen de 1.500 en 2.700 meter boven de zeespiegel.
Wij zijn via de zuidkant van de Grand Canyon gegaan. Hier hebben wij o.a. een bezoek gebracht aan Dessert View en de Bright Angel. Bij de laatste hebben wij eerst wat gegeten om vervolgens met een bus naar Hopi Point te gaan. Hier kon je de Colorado rivier zien die door de Canyon loopt. Vandaar uit zijn wij terug gelopen naar Powell point om hier de bus terug te pakken naar Bright Angel. Hier hebben wij nog wat rondgelopen en met een gedeelte van de groep wat gedronken. Gezellig. Toen weer met de bus richting ons hotel net buiten het natuurreservaat de Grand Canyon. Morgen mogen wij iets later opstaan. Jeeehhhh!
Om 6:30 uur gingen vanochtend de wekkers. Om 8:00 uur stond de groep kant en klaar voor vertrek. De reis van vandaag ging van het plaatsje Durango via Goose Neck State Park.Tijdens deze tocht kwamen wij vlak in de buurt van de Four Corners Monument. Dit is het punt dat de 4 staten elkaar kruizen op 1 punt. De staten: Arizona, New Mexico, Utah en Colorado. Deze hebben wij niet gezien maar zijn door gereden richting Goose Neck State Park. Tussendoor hebben wij even gestopt bij de Twin Rocks. Het woord zegt het eigenlijk al. Dit zijn ongeveer 2 dezelfde rotsen.
Toen verder naar Goose Neck State Park. Hier hebben wij onze lunch gehad. Wat is er nu mooier om je lunch te nuttigen met een uitzicht waar je u tegen zegt. Dit willen wij wel vaker. Niets mis mee hoor! Hier heb je een waanzinnig uitzicht vanaf de rand van de kloof. De rivier die hier stroomt is de San Juan rivier. Deze stroomt 1.000 voet lager (ongeveer 330 meter). De naam (zwanenhals) dankt de rivier aan doordat de rivier slingert en een weg zoekt door de woestijn. Vervolgens gingen wij op weg naar Monument Valley. Onderweg hebben wij verschillende wilde paarden gezien, zelfs veulens. Wij hebben gestopt bij de beroemde plek van: Forrest Gump Point.
Hier is een film over gemaakt. Deze man liep erg veel hard. Hij liep daar bij Monument Valley en de nieuwszenders stonden hem op te wachten. De nieuwszenders hadden van hem gehoord en wilde graag zijn verhaal. Toen hij daar liep stopte hij ineens en zei:” Ik stop ermee”. Dit deed hij dan ook. Hij had inmiddels vele km gelopen. Kim heeft op deze plek haar foto’s kunnen maken. Deze stonden heel hoog op haar afvink lijst. Deze kan ze nu inderdaad afvinken. Check.
Toen echt door naar Monument Valley. Monument Valley ligt binnen het gebied van de Navajo Nation. Dit gebied geeft het beste beeld van het westen van Amerika zoals wij dat kennen. Monument Valley stond vele malen decor voor vele films, reclames en vakantiebrochures. Zoals de films: Mission Impossible, The Eiger Sanction en vele films met in de hoofdrol John Wayne. Het sigarettenmerk Marlboro heeft hier ook gefilmd. Eenmaal daar gingen wij in een open wagen een toer door Monument Valley rijden. Zo zagen wij oa: The 3 Sisters, The Tomb, Mother en Child, Totem Pole, Sleeping Giant en vele anderen. Ze hebben deze namen gekregen door hun aparte vormen.
Tijdens de stops hadden wij de tijd om foto’s te maken en evt sieraden te kopen. Ook was er een mogelijkheid om met een paard op de rots te staan op de plek waar John Ford ook stond. Dit kon ik natuurlijk niet laten schieten. Ik ben dus op een mooi lichtbruin paard met zwarte manen gaan zitten dichtbij het puntje van de beroemde rots. Het paard heette Spirit. Wauw, om daar te mogen staan op een rug van een paard op zo’n hoge rots dat is niet te beschrijven. Wat een ervaring om dit mee te mogen maken!!!!!
Tijdens een andere stop heeft onze gids voor ons fluit gespeeld op een plek waar je niets hoorde alleen de mensen en later dus de fluit. Wauw. Die kwam echt even binnen. Wat een ervaring. Ik had al gezegd het ene hoogte punt volgt na de andere. Het houdt gewoon niet op.
Na een mooie bijzondere ervaring in Monument Valley gingen wij op weg naar ons hotel voor deze nacht in Page. Daar hebben wij onze koffers in onze kamer neergezet om vervolgens met de bus op weg te gaan naar Horse Shoe Bend.
Hier moesten wij wel een stuk door zand te lopen maar dit was dan ook meer dan de moeite waard. Je ziet water dat stroomt in een vorm van een hoefijzer, vandaar de naam: Horse Shoe Bend. Dit vanaf grote hoogte. Je kijkt de diepte in (ca. 300 meter). Ik heb voor dit alles geen woorden meer. Je kunt het eigenlijk niet goed omschrijven van wat je allemaal meemaakt. Je moet het eigenlijk zelf ervaren. Foto’s en teksten kunnen niet weergeven van wat wij zien en meemaken. Ondanks dat probeer ik het toch te omschrijven. Morgenvroeg om 5:30 uur gaan de wekkers voor weer een hoogtepunt van de reis: Antelope Canyon.
Nadat wij op tijd zijn opgestaan reed de bus om 8:00 uur weg vanuit het plaatsje Moab. Vandaag gaat de reis naar het plaatsje Silverton in de staat Colorado. Tijdens deze tocht zijn wij de staat Colorado ingekomen. Wij hebben in de ochtend een mooie rit gemaakt door het schilderachtige San Juan Mountains. Onderweg zagen wij al in de verte de Rocky Mountains liggen en jawel met SNEEUW er nog bovenop. Tijdens een stop zagen wij de Rocky Mountians met daarvoor een alpenveld. Wat was dit prachtig. Wauw!
Toen door naar het plaatsje Ouray. Hier hebben wij even pauze gehad. Wij hebben nog even door de Mainstreet gelopen. Dit is een klein plaatsje met mooie authentieke woningen/winkels dat doet al denken aan het wilde westen. De weg was wat glooiend.
Hierna door naar het historische mijnstadje Silverton Colorado. Tijdens de rit kwamen wij al verschillende oude mijnen tegen. In deze mijnen werd zilver en/of goud gedolven. De meeste van deze mijnen zijn nu niet meer in gebruik. De mijnwerkers verbleven in kleine huisjes in de buurt van de mijn.
Toen kwamen wij aan in Silverton. Dit is een historisch stadje dat een mix heeft van het wilde westen en een modern skioord. Deze stad heeft veel historisch bezienswaardigheden, restaurants en winkels. Ook hier hadden ze de Mainstreet. Wij hebben hier lekker gegeten.
Wij zijn, samen met nog een aantal van onze groep, toen op de historische Durango & Silverton Narrow Gauge Railroad van Silverton naar Durango gegaan. Dit is een trein en is sinds 1882 in werking en vervoert de passagiers in vintage stoomlocomotieven. Je maakt een mooie maar lange rit. Je beleeft de bezienswaardigheden, geluiden en geuren van vroeger. Zo zaten er lantaarns in de trein voor de verlichting. Deze lantaarns kon je ook terug vinden op het station bij aankomst in Durango. De conducteurs hebben ook de orginele kleding aan. Toen wij vanuit Silverton vertrokken werden wij uitgezwaaid door een gedeelte van onze groep. Bij aankomst werden wij ingehaald door weer een paar van onze groep.
Bij aankomst in het hotel zijn wij vrij snel een klein hapje gaan eten om daarna weer een stukje blog te schrijven.
Tot nu toe hebben wij het ene hoogte punt na de ander! Het houdt tot nu toe nog niet op. Geweldig om dit allemaal mee te mogen maken!
Om 6:30 uur ging de wake up call en een wekker tegelijk af. Als je nog niet wakker bent dan werd je dat wel. Wat een herrie en dat op de vroege morgen! Wij hebben op onze kamer gegeten om om 8:00 uur de Bryce te verlaten richting Capital Reef National Park. Dit park staat bekend om zijn levendige rotsformaties van zandsteen en de boomgarden. Hier kun je zelf je fruit plukken en dan leg je het geld neer. Voordat wij daar waren reden wij dwars door Canyon County. Bij panarama point hebben wij een stop gehad. Hier had je een schitterend uitzicht. Zo had je een erg mooi uitzicht over wat het grote trappenhuis wordt genoemd. Als je de foto’s ziet weet je ook waarom.
Toen kwamen wij aan in Capital Reef National Park. Tijdens de reis veranderde het landschap naar steeds meer dor en rotsen. Wat een grote rotspartijen en de vele kleuren. Je blijft om je heen kijken. Wat bijzonder allemaal. Onderweg hebben wij gelunchd bij Blondy’s in Hanksville. Hier hadden wij een milkshake bestelt. Je zou zeggen:”dat is toch niet zo bijzonder?” Nou, ik kan je vertellen dat dat het wel was. Wij hadden alle 3 wat warms uitgekozen en daarbij een milkshake maar moesten tijdens de warme hap diverse keren scheppen van je milkshake. Zij hadden een beker en daarin werd een soort extra verhoging in gezet. Hier werd het ijs ingedaan met een smaakje. Dit werd goed gemengd en vervolgens werd het extra stukje er weer af gehaald. Wat over blijft is een beker vol met ijs met daar bovenop een laag van 3 a 4 cm ook ijs. Dit blijft dan zo staan. Je kon niet wachten met na de warme hap om het op te eten omdat het helemaal begon te smelten. Het was ook niet drinkbaar. Het was eigenlijk ijs wat je at maar dat mag de pret niet drukken. Het was lekker. Wel een bijzondere manier van een milkshake maken.
Wij vervolgen onze weg richting Arches National Park. Dit park is bekend van de vele natuurlijke stenen bogen en heeft het grootste aantal natuurlijke bogen van het land. Z’n 2000 bogen en rode rotsen, spitse torens en balancerende rotsen kun je hier vinden. De bekendste is wel de Delicate Arch. Via de weg die wij reden zagen wij al vele mooie en bijzondere rotsformaties. Wij zijn gestopt bij de Balanced Rock. Dit is een redelijke dunne hoge rots waar een grote rots op ligt te balanceren. Deze rots stond samen met een soort gelijke rots daar. Ongeveer 50 jaar geleden is deze rots omgevallen en is de andere alleen komen te staan. Hier hebben wij rond gelopen om het mooie natuurschoon te mogen bewonderen. Heel apart om te zien dat dat gewoon kan blijven staan.
Daarna zijn wij naar de North en South Windows gegaan. Hier zijn wij naar toe gelopen. Heuvel op en heuvel af. Dit zijn open bogen in de rotsen. Vanuit de verte lijkt dit op een bril. De openingen zijn de ogen en kijk je daar door dan zie je weer schitterende vergezichten.
Vervolgens zijn wij over de Colorado rivier in het plaatsje Moah aan gekomen. Hier zullen wij de nacht doorbrengen om om 8:00 uur te vertrekken naar Silverton in Colorado.
Om de foto’s bij het verslag te kunnen plaatsen heb je veel sneller internet nodig. Omdat wij dat tot nu toe niet hebben is het voor ons niet mogelijk om de foto’s bij het verslag te plaatsen. Dit zullen wij thuis gaan doen zodat jullie toch een beeld hebben van de Amerikareis.
