Zaterdag: 22 februari 2014.
Vanmorgen een temperatuur van -9 graden. Het heeft toch nog even door gesneeuwd voor een paar uurtjes. Wij hadden een ochtend om rustig op gang te komen en dat hebben wij dan ook gedaan. Om 14:15 uur hebben wij ons klaargemaakt om naar de bus stop 12 te gaan om opgehaald te worden voor onze laatste excursie: een wandeling met sneeuwschoenen. Wij moesten onze eigen kleren mee nemen omdat de overalls, snowboots en handschoenen na de excursie ingeleverd moesten worden. Bij de receptie aangekomen werd de bus al volgeladen mat sneeuwschoenen en stokken. Toen op weg naar de plek van aanvang van de excursie. Dit was ongeveer 15 minuten rijden vanaf de receptie. Eenmaal daar kregen wij de sneeuwschoenen en voor wie dat wilde ook een paar stokken.
De groep werd in tweeën gedeeld. Wij zaten bij een familie die bestond uit 7 personen. Dus met z’n 10-en op pad. De gids liep voorop. Onze tocht ging de heenweg door het bos. Wat een rust en wat mooi!!!!!!! Onderweg vertelde de gids ons nog dat er Oudemansbaard in de bomen zat. Hier zijn ze erg trots op omdat het betekend dat de lucht erg zuiver is. De rendieren zijn hier ook erg dol op. Ook staan er (dode) bomen die wel 1000 jaar oud kunnen zijn. Deze bomen zijn heel gewild voor het maken van huisraad, maar is wel heel duur.
Wij zagen onderweg ook sporen van een konijn en een eekhoorn/vos. Omdat het vanochtend nog had gesneeuwd liepen wij op verse sneeuw met onze sneeuwschoenen. Je zakte inderdaad niet weg. Er is wel een trucje om te lopen namelijk: je moet iets met je benen uit elkaar lopen anders sta je op je eigen sneeuwschoenen. Ook liepen wij een stukje over het grote meer. Dit meer ligt tussen twee bergen in. Het meer was ongeveer 60 cm bevroren. De tocht duurde in totaal ongeveer 2 uur. Op ongeveer de helft kwamen wij aan bij een halve overkaping. Hier hadden wij onze stop. Het vuurtje werd aangemaakt en wij kregen weer lekkere bessensap en een koekje. Dit is zo bijzonder vooral als je daar aan kwam er werd verteld dat daar wilde rendieren stonden. En jawel hoor. Het was wel wat ver weg maar ze waren er echt. Het gebied waar wij doorheen gingen was een nationale park. Na een stop zijn wij weer op weg gegaan naar het eindpunt tevens beginpunt. De terugweg ging over het bevroren meer.
Ik liep een na laatste in de rij en keek even achterom naar de andere persoon en zag tot mijn verbazing 4 rendieren aan de rand van het meer lopen. Dit natuurlijk ook tegen de anderen verteld. Wij vervolgden weer onze tocht. De terugweg vonden wij zwaarder. Of dit nu kwam doordat wij al een stuk erop hadden zitten of omdat wij in de wind liepen op het meer. Wij weten het niet. Een mooie tocht was het wel. Kim vond dit de minste excursie maar heeft het maar mooi meegemaakt. Ze weet nu wel hoe het werkt met de sneeuwschoenen. Toen weer met de bus terug naar de receptie om onze kleding in te leveren en toen maar onze eigen kleding aangetrokken.
Daarna zijn wij naar het dorpje gelopen om lekker te gaan eten bij een restaurant Tower. Wij hebben op onze laatste avond daar heerlijk gegeten ook met een lekker toetje.
Toen wij weer ingepakt waren zijn wij lopend naar ons huisje gegaan. Onderweg zagen wij nog een verlichte iglo. Klein maar erg leuk.
Eenmaal thuis eerst de ploegenachtervolging van de mannen en vrouwen gekeken en toen onze koffers al grotendeels ingepakt. Helaas, wij moeten weg. Hebben er eigenlijk nog niet echt veel zin in. We zullen maar zeggen: aan alles komt een eind, ook aan deze mooie vakantie. Vanavond was de temperatuur -5 graden. Het wordt ook weer warmer. In een normale winter ligt op dit moment ongeveer 2,5 meter sneeuw. Nu dus bij lange na niet. De pret is er niet minder om en alle excursies zijn gelukkig doorgegaan. Soms gebeurd het dat ze het moeten cancelen i.v.m. het weer. Wij hebben in ieder geval genoten.
Morgen een laatste blog over onze vakantie in Finland. Vandaag geen Finse les meer.