Donderdag: 20 februari 2014:
Om 8:00 uur ging de wekker. Tijd om op te staan om ons voor te bereiden voor de tocht naar de rendieren. Temperatuur vanochtend -13 graden.
Wij gingen met de bus naar de rendierenfarm. Deze busrit duurde ongeveer 45 minuten. Een mooie tocht met onderweg af en toe een zonnetje. Toen wij daar aankwamen werden wij welkom geheten door de eigenaars van de farm. Zij hadden de traditionele Lapse kleding aan.
Daarna gingen wij een stukje verder lopen en daar kwamen de eerste rendieren al aanlopen. De vrouw (die ook bij de farm hoorde) liep met allemaal takken. Deze gaf ze ook aan ons zodat wij ook de rendieren konden voeren. De rendieren kwamen dan ook. Toen de eigenaar met een grote zak met IJslands mos aankwam wilden de rendieren eigenlijk alleen maar het mos. Dit vinden ze het lekkerst.
Wij liepen tussen de rendieren door en ze aten gewoon uit de hand. Soms duwden ze elkaar weg zodat ze toch het lekkerste stukje mos kregen. De rendieren liepen daar los rond. Zonder hekken of wat dan ook. Wij konden daar gewoon rondlopen en foto’s en films maken. Je had alle tijd om dit te doen. Er was ook een groot kampvuur met banken eromheen. Ook was er in een wigwam een lekker vuurtje. De groep werd toen in tweeën gesplitst en de eerste groep gingen eerst een ritje maken in een slee met een rendier ervoor. Wij zaten in de eerste groep. Omdat wij met z’n drieën zijn moesten er twee in 1 slee en één in de andere slee. Kim en ik zijn bij elkaar in geweest en Tammo voor ons met één van de eigenaars achterop de slee. Zij ging bij Tammo achter op omdat het rendier van onze slee een beetje te enthousiast is. Zij kon het rendier dan tegenhouden. Kim en ik kregen te horen dat het rendier achter ons soms zijn kop over de achterkant van de slee kon leggen.
Wij gingen met ongeveer 8 sledes op weg door de bossen voor een tochtje. Wij zaten lekker warm onder een kleedje op de slee. Het rendier van ons moest inderdaad af en toe tegengehouden worden. Toen ik aan het filmen was kreeg ik van Kim ineens te horen dat de kop van het rendier achter ons ineens tussen ons zat. Dit was wel bijzonder zo dichtbij. De rendieren zijn ook nog in galop geweest. De sneeuw vloog om je oren. Wat een mooie omgeving is dit en wat bijzonder om een ritje te maken met deze beesten. Geweldig. Toen wij weer terug waren kregen ze weer lekkere mos te eten. Wij hebben de rendieren ook geaaid. Wat een dikke, zachte vacht hebben ze. Nadien ging de tweede groep de rit maken en wij gingen wat eten in een huis. Er was zelfgemaakte rendierensoep met brood en boter en als drinken was er bessensap. Heerlijk om te eten. Nadien gingen wij buiten bij het kampvuur koffie/thee drinken met echte Finlands cake en een soort van pennywafel. Dit allemaal tussen de rendieren in. Zij liepen er lekker bij te grazen. Wat bijzonder om te zien. Ook op de foto geweest met oma met echte Sami kleding aan.
Er was ook een klein museumpje met wat souvenirs. Dit stelde eigenlijk niet zo heel veel voor. Was wel even leuk. Er kwam nog een hond enthousiast aanlopen. Wat leuk was: de hond heet Kimmie. Na een mooie ochtend gingen wij weer terug met de bus naar Akaslompolo met veel zon onderweg en wat blauwe luchten. Zal het lukken om vanavond het noorderlicht te kunnen bewonderen?
Nog wat weetjes over de rendieren farm. Op deze rendierenfarm liepen 200 dieren rond. Deze dieren liepen gewoon los en bleven in de buurt. De rendieren eten de bladeren van takken maar het lekkerst vinden ze het mos. Ook kregen ze wat brokken. Als het erg koud is dan worden ze bijgevoerd met tarwe, gerst en mais. Dat was nu niet nodig omdat het nu voor de dieren eigenlijk al wat te warm was. Het is voor de eigenaars deze winter een financiële meevaller. Is het kouder dan zijn ze meer geld kwijt aan voedsel voor de dieren. Er waren 2 rendieren waar zijzelf niet de baas over was. Deze rendieren hebben een eigen wil. Alleen haar man kon deze dieren aan. Haar man is eigenlijk de leider van alle dieren.
Nog even een paar uurtjes in het huisje voordat wij weer op pad gaan naar het noorderlicht met sneeuwscooters. In de tussentijd wat foto’s van ons huisje gemaakt en wat gefilmd van de omgeving waar wij zitten. Wij zijn lopend naar het dorpje gelopen om eerst even een hapje te eten om vervolgens met de sneeuwscooters op pad te gaan. Wij hebben heerlijk gegeten bij Julli’s. Tammo en ik hebben een burger gehad met ook rendiervlees erop. Hier zaten frietjes bij. Kim heeft een pizza met salami gehad. Met een lekkere volle buik zijn wij naar de receptie gelopen om vanaf daar met de sneeuwscooters weg te gaan. Tammo reed bij ons en ik zat achterop. Kim moest in een sleetje achter de sneeuwscooter van de gids.
Dit vond ze eerst niet leuk omdat ze met drie Engelse kinderen zat. Ze had een beetje gehoopt dat ze bij Ella (Nederlands meisje die ook met de tocht meeging) zat. Ella ging bij haar moeder achterop. Er was ook verder geen plaats meer op de scooters. Wij gingen met 6 scooters rijden inclusief die van de gids. Wat een mooie tocht zo in het donker en met alleen de lichten van de scooters. Onderweg lichte sneeuw. Halverwege de rit zijn wij bij een hutje gestopt om wat te drinken. De gids heeft zelf een vuurtje gemaakt en koffie en warme bessensap gemaakt boven dit vuur. Het had een heel gezellig, knus sfeertje zo met een vuurtje in het midden.
Wij zaten in the middle of nowhere. Het drinken kregen wij in houten
bekers. Kim en Ella zaten met elkaar aan 1 tafel. Die twee hadden elkaar
gevonden. Na het lekkere drinken en opgewarmd te zijn, zijn wij weer terug
gegaan richting de receptie. Helaas geen Noorderlicht gezien. De gids had het
de afgelopen 4 weken ook niet gezien. Elke keer was het te bewolkt. Wij zijn
vervolgens weer lopend naar ons huisje gegaan in de hoop toch nog een glimp op
te vangen van het Noorderlicht. Helaas niets. Moeten wij toch een keer weer
terug om het Noorderlicht te aanschouwen. Een mooie reden om terug te komen. De
komende dagen wordt bewolkt weer verwacht. Dus dan geen kans op het
Noorderlicht.
Wat een mooie, bijzondere dag met veel nieuwe indrukken. Er zijn eigenlijk geen
woorden voor. Tot nu toe is elke dag een wauw dag en wij hebben er nog twee te
gaan. Bij terugkomst in ons huisje was het -16 graden. Toch voelt het hier niet
koud aan. Dit komt omdat er weinig tot geen wind is.
Vandaag geen Finse les voor jullie.
Morgen staat paardrijden naar een kampvuur op het programma.